Fibrowattes? Leven met Fibromyalgie
Helaas heb ik last van Fibromyalgie. Als ik het aan anderen vertel, wat ik niet heel vaak doe, dan reageren ze vaak met : Fibrowattes? Daarom noem ik het maar een reumatische aandoening, hoewel het de vraag is of Fibromyalgie wel onder de categorie reuma valt. Want het blijft een raadsel wat Fibromyalgie nu precies is. Weke-delenreuma is een ander woord voor Fibromyalgie. De kenmerken zijn pijn in het bindweefsel, de spieren, spierstijfheid, slaapstoornissen, concentratie- en geheugenstoornissen, vermoeidheid, darmklachten, depressieve klachten, hoofdpijn, tintelingen in armen of benen enz. Nu heb ik gelukkig niet van alle klachten last, met name de pijn- spierstijfheid, vermoeidheid en geheugenstoornissen spelen mij parten.
Het lastige van Fibromyalgie is dat het per moment en per dag wisselt. De ene keer kan ik zonder moeite een uur sporten zonder dat ik daarna last heb van pijn. De andere keer kan ik de volgende dag zo’n pijn hebben dat het voelt alsof er een ontsteking of een kneuzing in mijn lichaam zit. Dat houdt een paar dagen aan en dan zakt het weer. Voordeel is wel dat het lijkt alsof mijn lichaam went aan de dingen die het tijdens het sporten vaker heeft gedaan. Eerst leverde een Zumbales mij veel pijn op, na vele lessen gevolgd te hebben heb ik nu geen napijn meer. Maar doe ik dan voor de verandering een les Bodypump dan reageert mijn lijf weer met pijn. De Fibromyalgie zit met name in mijn benen. Kon ik voordat ik de aandoening kreeg nog met gemak 10 kilometer lopen, ook nog wel 15, loop ik nu zes kilometer, waarbij de laatste kilometer meer strompelen is dan lopen.
Verder vind ik het erg lastig dat de Fibromyalgie gepaard gaat met vermoeidheid. Wil ik eens een paar dagen achter elkaar 100% uit het leven halen, dan lig ik op de derde dag gevloerd in bed. Heb ik een drukke dag met veel mensen om me heen, dan moet ik me bij thuiskomst eerst een half uur afzonderen omdat mijn lijf het niet meer trekt. Ik vind dat niet alleen voor mezelf lastig maar ook voor mijn gezinsleden. Soms ga ik voor mijn gezinsleden mijn grens over, door bijvoorbeeld wel een dagje te gaan shoppen in Amsterdam, omdat ik hun mijn beperking niet gun. En het is ook wel goed om af en toe mijn grens over te gaan, anders kom ik nergens.
Ik weet dat het klinkt alsof ik een oud mens ben maar toch valt het voor de rest wel mee! Met Fibromyalgie valt heel goed te leven mits ik binnen de grenzen leef. En ik geniet niet minder dan mensen zonder Fibromyalgie.
In mijn massagepraktijk
In mijn massagepraktijk heb ik regelmatig klanten met Fibromyalgie. Ze vinden het prettig dat ik begrijp waar zij het over hebben. En dat ik hun klachten accepteer en niet af doe als een aandoening die “tussen de oren zit”. Daarnaast helpt het om alle spieren goed los te masseren; de pijn neemt daardoor af. En ik vind het zelf altijd erg belangrijk dat als je lichaam pijn doet, je genoeg ontspanning neemt om je lekkerder in je vel te voelen. Veel klanten met Fibromyalgie voelen zich niet helemaal begrepen door anderen. Want aan de buitenkant is er weinig te zien van de Fibro. Wat ik zie in mijn praktijk is dat veel mensen met Fibro sneller last hebben van peesontstekingen en last hebben van ontstekingen en vocht in hun gewrichten. Ook komt het heel regelmatig voor dat de diagnose Fibromyalgie is gesteld en er toch een andere ziekte of aandoening aan ten grondslag ligt. In het ernstigste geval had ik een keer een mevrouw in mijn praktijk met de diagnose Fibromyalgie, die later MS bleek te hebben.
